Gall Iwo (1890-1959), Zaproszenie na "Redutę w Jamie Michalikowej" 8 III [1914?]

Litografia, papier jasnoszary; wym.: 43 cm x 33.8 cm; sygn. z płyty śr. g. (na kołach wehikułu-szafy): IWO GALL.
Na zaproszeniu karykatury Feliksa Kopery i Józefa Czajkowskiego. Ślad poziomego złożenia. Iwo Gall (Kraków 1890 - Kraków 1959) ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, w której kształcił się pod kierunkiem Józefa Mehoffera. Już w okresie gimnazjalnym i w trakcie studiów brał udział w programach kabaretu "Zielony Balonik", tworzył rysunki satyryczne i karykatury. Studia kontynuował w Berlinie i Wiedniu, gdzie w okresie I wojny światowej współpracował z Teatrem Polskim. Po wojnie pracował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, a następnie współpracował z teatrem "Reduta" Juliusza Osterwy (głównie jako scenograf). Był m.in. dyrektorem Sceny Kameralnej teatru w Częstochowie (1932-1935), a następnie w latach 1936-1938 dyrektorem odbudowanego po zburzeniu miasta Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Podczas okupacji hitlerowskiej prowadził tajne studio dramatyczne, które funkcjonowało do wybuchu powstania warszawskiego, zaś od kwietnia 1945 wznowiło działalność w Krakowie. W 1946 roku studio to zostało połączone z dwoma studiami należącymi do krakowskich teatrów (Starego Teatru oraz Teatru im. Juliusza Słowackiego), dzięki czemu w Krakowie powstała uczelnia kształcąca aktorów. W 1946 założył, i do 1949 był dyrektorem artystycznym Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Za zasługi artystyczne oraz za inscenizację Sędziów Stanisława Wyspiańskiego otrzymał nagrodę Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.