Jan Pamuła (1944-2022), Układ XXVIII, serigrafia barwna, papier, 59x41 cm w świetle oprawy, 1988
Informacje o dziele: Jan Pamuła (1944-2022), Układ XXVIII, serigrafia barwna, papier, 59x41 cm w świetle oprawy, 1988, sygnowana, oprawa w ramie pod szkłem. Przód: lewy dół 1988 Układ XXVIII, środek A.P. (Artist Proof), prawy dół sygnatura: Jan Pamuła. Grafika z wczesnego okresu stosowania przez artystę metod komputerowych przy budowie kompozycji. Praca, jak cała twórczość J. Pamuły, o dużych walorach intelektualnych i wizualnych/estetycznych jest dziełem inwestycyjnym z tendencją wzrostu.
Jan Pamuła (1944-2022) studiował malarstwo i grafikę w krakowskiej Akademie Sztuk Pięknych w latach 1961-1968. W 1967 roku studiował w Paryżu w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, a w latach 90’ XX wieku pracował w New York Institute of Technology, jako stypendysta Fulbrighta. Tytuł profesora sztuk wizualnych uzyskał w 1992 roku. Pełnił funkcje prorektora (1996-2002) i dwie kadencje rektora (2002-2008) w macierzystej uczelni. W 2018 roku został czynny członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Twórczość Jana Pamuły należy do szeroko rozumianej abstrakcji geometrycznej. Był pionierem użycia technologii komputerowych w sztuce, pierwsze rysunki komputerowe artysty powstały w latach 80’ XX wieku. Kompozycje generowane komputerowo realizowane były w formie rysunków, grafiki oraz malarstwa na płótnie. Tworzył także reliefy i konstrukcje malarsko-przestrzenne. W jego dziełach poza rytmem i kolorem ważną funkcję kompozycji pełniły „zderzenia” form historycznych para-architektonicznych (łuki, pilastry itd.) z sekwencjami barwnych, rytmicznych kształtów geometrycznych generowanych przez zaprogramowane przez artystę algorytmy komputerowe. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzealnych i prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą
