Kiejstut BEREŹNICKI, "Koncert"

65x47, ołówek na papierze (rysunek), 2006

(Ur. 1935 w Poznaniu)

Studiował w PWSSP w Gdańsku, gdzie w 1958 uzyskał dyplom w pracowni prof. Stanisława Teisseyre'a. Od 1960 pracuje w tej uczelni, od 1982 prowadząc własną pracownię malarstwa. W latach 1981-1984 pełnił funkcję prorektora. Od 1984 jest profesorem.

Uczestniczy w wystawach od 1959, osiągając liczne sukcesy, jak: I nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Sopot 1965 r., złoty medal na VI Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1968 r., nagroda na III Międzynarodowym Triennale Malarstwa Realistycznego, Sofia 1979 r.. Uczestniczył ponadto m. in. w III Biennale Młodych, Paryż 1963 r. i VIII Biennale w Sao Paulo 1965 r., miał liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą.

Odwołuje się do realizmu, co więcej, do sztuki dawnej o lokalnym, gdańskim rodowodzie i wyrazie. Tworzy archaizowane w tym nastroju martwe natury, uczty, sceny mitologiczne i alegorie, ale przede wszystkim hieratyczne mieszczańskie portrety, często podwójne i zbiorowe. Początkowo rozgrywający swe kompozycje w niemal monochromatycznych gamach barwnych, w latach 80. rozjaśnił i urozmaicił paletę, zwłaszcza w kompozycjach religijnych i serii „karnawałów”. Podobnie w latach 90. powstała seria różowo-brązowych martwych natur.