Zofia STANKIEWICZ (1862-1955), Warszawa, Stare Miasto - podwórko kamienicy Fukiera

litografia barwna, papier, 22 x 29,5 cm (w świetle passe-partout), 32,5 x 39,5 cm (passe-partout).
Rycina z teki "Warszawa" wydanej w 1922 r. przez zakład "Drukarnia i Litografia Jan Cotty" w Warszawie.

Zofia Stankiewicz (ur. 14 września 1862 w Rizni w guberni kijowskiej, zm. 4 października 1955 w Warszawie) – polska malarka, graficzka reprezentująca nurt symbolizmu. W 1882 rozpoczęła naukę w paryskiej Académie Julian, gdzie wkrótce za jej namową dołączyła do Académie jej przyjaciółka Anna Bilińska-Bohdanowiczowa. Niedługo później wróciła do Warszawy, gdzie dalej kształciła się w pracowniach Miłosza Kotarbińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Kazimierza Stabrowskiego. Od 1904 roku poświęciła się wyłącznie grafice. W 1911 zdobyła III nagrodę za akwatintę "Mój dom rodzinny" na 1. Konkursie Graficznym im. H. Grohmana w Zakopanem. Stankiewicz uprawiała techniki artystyczne: litografię i linoryt, ale przede wszystkim akwatintę i akwafortę. W jej twórczości dominowała tematyka architektoniczna; wiele prac przedstawia widoki z dawnej Warszawy (m.in. teka Warszawa, 1922).

Jan Cotty (1801-1885) - po przybyciu ze Szwajcarii, gdzie się urodził, kupił w 1866 na licytacji dawną drukarnię S. Strąbskiego przy ul. Danielewiczowskiej 495 w Warszawie zmieniając jej szyld na "Drukarnia i Litografia Jan Cotty" i przenosząc ją na ul. Senatorską 29. Po śmierci Cotty'ego drukarnię przejął Józef Filipowicz w 1888 r. używając nadal firmy "Jan Cotty". W 1897 r. drukarnię przeniesiono na ul. Kapucyńską 7, gdzie zostala doszczętnie zniszczona w 1939.