format: 17 x 17 cm w świetle passe-partout,drzeworyt na papierze, sygn. "Maleszewski" na płycie śr.d.
Tytus Maleszewski (ur. 1827 w Sieradzu, zm. 1898 w Warszawie[1]) – polski malarz, rysownik i pastelista, twórca wielu portretów.Był synem pisarza sądowego Marcina Maleszewskiego i Franciszki z domu Kozarskiej. Od 1844 do 1850 roku uczył się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, studiując pod kierunkiem Aleksandera Kokulara, Rafała Hadziewicza, Ksawerego Kaniewskiego, Jana Feliksa Piwarskiego i Marcina Zaleskiego. Następnie pracował w Kaliszu jako nauczyciel rysunku, zaś później podróżował po kraju, zarabiając portretowaniem. W czasie swoich podróży dokonywał też rysunkowej dokumentacji strojów regionalnych i typów ludzkich.Naukę kontynuował w latach 1856–1858 w Paryżu, w pracowni Léona Cognieta; w tym samym czasie u tego malarza studiował też Wojciech Gerson. We Francji Maleszewski zaprzyjaźnił się z Cyprianem Kamilem Norwidem; wiersz poety z 1857 roku, Do Tytusa M., jest żartobliwym usprawiedliwieniem niestawienia się na pozowanie do portretu.
