olej, deska, 8,5 x 36,5 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrocie: Janikowski M. ( 1962 ) | 2 Passage de Dantzig Paris 15 e | "YAWOR" oraz nalepka z Muzeum Narodowego w Warszawie
POCHODZENIE: zbiory rodziny artysty
Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Jarockiego, Kazimierza Sichulskiego i Stefana Filipkiewicza. Uczelnię ukończył w 1939 roku, tuż przed wybuchem II wojny światowej. Jako podporucznik 22 Pułku Ułanów Podkarpackich, walczył do 1 października 1939 r. Następnie, łamiąc porozumienie podpisane przez swoje dowództwo z wojskami sowieckimi o kapitulacji, przedostał się na Węgry. Większość jego towarzyszy broni zginęła w czasie likwidacji obozów w Starobielsku i Kozielsku. Cztery lata później, jako dowódca wozu pancernego I Dywizji gen. Maczka brał udział w wyzwalaniu Francji, Belgii i Holandii. Został ciężko ranny w bitwie o Alphen i następnych kilka lat spędził w Szkocji, gdzie skończy College of Art w Edynburgu. Otrzymał stypendium i we wrześniu 1947 r. wyjechał do Paryża, gdzie ostatecznie osiadł na stałe i zamieszkał w „La Ruche”, czyli słynnym „Ulu”, przy 2 Passage de Dantzig. Od 1962 r. kilkakrotnie odwiedził Kraków, gdzie też 14 grudnia 1968 r. niespodziewanie umarł. Zainteresowanie malarstwem abstrakcyjnym, w tym kompozycjami konstruktywistycznymi pojawiło się u Janikowskiego z końcem lat czterdziestych. Jednakże, obok abstrakcji geometrycznej, w której osiągnął znaczącą pozycję międzynarodową, Mieczysław Janikowski uprawiał równolegle malarstwo figuratywne, tworząc z wielkim powodzeniem pejzaże, zwłaszcza prowansalskie oraz dzieła typu informel, czego przykładem są małe formaty z cyklu „Stworzenie świata”, a także realizacje na papierze w technice frottage. Za życia Mieczysław Janikowski miał zaledwie trzy indywidualne wystawy, z czego jedną w krakowskich Krzysztoforach, natomiast po śmierci – kilkadziesiąt, w tym w Muzeum Narodowym w Warszawie w 2004 roku.
