Warszawa 1964/ Wydawnictwo Czytelnik/ wydanie pierwsze/ oprawa wydawnicza, miękka ze skrzydełkami/ 11,5x17 cm/ s.134/ ilustracje w tekście/ stan bardzo dobry, drobna pieczątka na tylnej okładce. Tekst w stanie idealnym
Tłumaczył Artur Sandauer
Ilustrowała Erna Rosentein
Erna Rosentein - malarka i poetka, tworzyła również rysunki i asamblaże. W latach 1932-1934 studiowała w Wiener Frauen Akademie, a w latach 1934-1936 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Wojciecha Weissa. Była związana ze środowiskiem Grupy Krakowskiej, szczególnie bliska artystyczna przyjaźń łączyła ją z Jonaszem Sternem. Sympatyzowała z ruchem lewicowym. W czasie wojny przebywała w lwowskim getcie, a po tragicznej śmierci rodziców ukrywała się w Warszawie. Wspomnienie traumatycznych przeżyć wojennych przewijało się przez całą jej twórczość. W 1957 roku została członkinią reaktywowanej Grupy Krakowskiej. Od 1949 roku mieszkała w Warszawie. Twórczość Erny Rosenstein, bardzo osobistą, poetycką i całkowicie wolną od jakichkolwiek ograniczeń i wpływów, sytuuje się w granicach szeroko pojmowanego surrealizmu. [ źródło: zacheta.art.pl]