DZIEŁA
JANA ŚNIADECKIEGO
WYDANIE NOWE MICHAŁA BALIŃSKIEGO
z portetem autora [litografia Ed. Schuler s.c.]
T. I-VII w 3 wol. [komplet]
Warszawa 1837-1839r. , Nakładem Augusta Emmanuela Glucksberga, str. 285 [2], 318 [2], 282 [2], 192 [2], 160, 198 [2], 264, format 10x14,5cm, 6 rozkładanych tablic
Jan Śniadecki (1756-1830), wszechstronny uczony polski, parający się astronomią, matematyką i fizyką. Profesor krakowskiej Szkoły Głównej Koronnej (1781-1803), doprowadził do otwarcia w 1791 r. Obserwatorium Astronomicznego (uroczyste otwarcie nastąpiło w 1792 r.). W latach 1807-1815 rektor Uniwersytetu Wileńskiego, w latach 1807-1825 - dyrektor obserwatorium tej uczelni. Jako astronom prowadził liczne, aczkolwiek standardowe obserwacje, spośród których warto wymienić obserwacje nowo odkrytych planetoid: Ceres, Pallada i Westa. Jako matematyk zasłużył się przede wszystkim propagowaniem najnowszych osiągnięć matematyki europejskiej, m.in. zainicjował pierwsze w Polsce studia nad rachunkiem prawdopodobieństwa. Autor stojących na wysokim poziomie podręczników: "Rachunku algebraicznego teoria" (1783), "Trygonometria kulista analitycznie wyłożona" (1817), "Geografia, czyli opisanie matematyczne i fizyczne ziemi" (1804) oraz rozprawy "O Koperniku" (1802).
OPRAWA TWARDA PÓŁSKÓREK Z EPOKI ZE ZŁOCENIAMI, LICA MARMORYZOWANE, NAROŻNIKI SKÓRZANE, OBCIĘCIA KART PRÓSZONE [1 wolumin, t.3-4], pozostałe 2 woluminy w oprawach współczesnych na wzór oryginalnych opraw z epoki
STAN BDB-/ brak portretu, typowe zabrązowienia papieru, pieczątki/ ŁADNY KOMPLET
