Dębicki Zdzisław, Rozmowy o literaturze [półskórek]

Dębicki Zdzisław, Rozmowy o literaturze, nakł. Gebethner i Wolff, Warszawa (etc.) 1927, s. 244, wymiary 12 x 18,5 cm. Oprawa współczesna, półskórek z szyldzikiem i złoceniami na grzbiecie (MillaArte). Zachowane okładki broszurowe. Brzegi bloku barwione, na okładkach płótno. Miejscami nieduże zaplamienia i zabrudzenia stron.

Przed stroną przedtytułową wklejona kartka z 1941 informująca, że książka była prezentem z okazji otwarcia nowej księgarni w Częstochowie.

Zdzisław Klemens Dębicki, pseud. Dęb., Jaxa, K. Zebrzydowski (ur. 19 stycznia 1871 w Warszawie, zm. 7 maja 1931 tamże) – polski poeta, krytyk, publicysta i pamiętnikarz okresu Młodej Polski. Debiutował w wieku lat 19, wierszem zamieszczonym w jednodniówce "Na głodnych" (1890), ale swój pierwszy tomik impresjonistycznych wierszy wydał dopiero w 1899. Kolejne jego publikacje, choć warsztatowo bardzo sprawne, były również utrzymane w młodopolskiej konwencji. Wyraźniejsze indywidualne cechy nosiły dopiero utwory zawarte w późniejszych tomach: Ojcze nasz, Kiedy ranne wstają zorze, czy Oglądam się za siebie, w których wyraźne religijne i patriotyczne motywy współistnieją z indywidualnymi już impresjami, czy wspomnieniami z lat dzieciństwa. Przeżycia z czasów I wojny i Legionów Polskich były inspiracją tomu Ta, co nie zginęła, napisanego wspólnie z Edwardem Słońskim. Wysoka kultura literacka, znajomość i szacunek dla literatury klasycznej widoczne były w jego pracy wydawniczej i krytyczno-literackiej, jak i w pismach publicystycznych, propagujących rozwój nauki i szkolnictwa.