Gustaw LE BON Psychologia tłumu Lwów Warszawa 1899 Nakładem Księgarni H. Altenberga, Księgarnia pod firmą E. Wende i Spółka Ser wyd.: Wiedza i Życie Rok I – Tom 10 i 11 [4], 233, [3] s., o. oryginalna, płócienna, tłoczona ze złoconą tytulaturą na grzbiecie Obcięcia kart marmurkowane s. bdb-, pieczęć pryw. For. ca: 18,5x12 cm Gustave Le Bon (1841–1931) należy do ojców psychologii społecznej. Jego Psychologia tłumu to dzieło do dziś niezwykle często przypominane w analizach społecznych. Jest bowiem pierwszą w historii nauki próbą psychologicznej analizy zachowań ludzkiego tłumu. Napisana w 1895 roku książka stała się w pewnym sensie prorocza, wkrótce masy doszły do władzy to tłum doprowadził w znacznej mierze do władzy Lenina, Mussolliniego czy Hitlera. Jest oczywiście Le Bon elitarystą, tłum charakteryzuje najczęściej jako impulsywny, zmienny, drażliwy, podatny na sugestie, przesadny w emocjach, nietolerancyjny. Poddaje analizie czynniki mające wpływ na działanie tłumu, ocenia rolę wiecowych przywódców. Dokonuje także klasyfikacji tłumów i np. zgromadzenia parlamentarne nazywa tłumami heterogenicznymi wyraźnie, opowiadając się za rządami elit. |