instalacja/płótno, sznurek, drewno
Wymiary: 130 x 120 x 3 cm
stemplowany p.d.
sygnowany na odwrociu: 't. Kantor'
powtórnie sygnowany i opisany na blejtramie: 'T. Kantor | Kraków | Polska'
na odwrociu nalepka z Galerie de France oraz nalepki transportowe
Pochodzenie
Galerie de France, Paryż
Wystawiany
„Tadeusz Kantor. Wszystko wisi na włosku”, Galeria Foksal, Warszawa, marzec 1973
„Le opere di Tadeusz Kantor. I pittori di Cricot 2. Il teatro Cricot 2”, Palazzo delle esposizioni, Rzym, 27.01-4.03.1979
„Métamorphoses”, Galerie de France, Paryż, 1982
„Tadeusz Kantor. Ma Création, Mon Voyage”, Galerie de France, Paryż 1991
„Tadeusz Kantor - Niemożliwe”, Bunkier Sztuki, Kraków, czerwiec – lipiec 2000; Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, 07.04-20.05.2001;
Ludwig Múzeum, Budapeszt, 19.10-2.12.2001 „Tadeusz Kantor/Piotr Uklański, The year we made contact”, Art Stations, Poznań, 4.11.2010-21.01.2011
Literatura
„Métamorphoses”, katalog wystawy, Galerie de France, Paryż 1982
„Tadeusz Kantor. Ma Création, Mon Voyage”, katalog wystawy, Galerie de France, wstęp: Guy Scarpetta , Paryż 1991
Tadeusz Kantor. Wszystko wisi na włosku, katalog wystawy, Galeria Foksal, Warszawa 1973, poz. kat. 6, s. nlb. (spis prac)
Le opere di Tadeusz Kantor. I pittori di Cricot 2. Il teatro Cricot 2, katalog wystawy, Palazzo delle esposizioni, Rzym 1979, poz. kat. 2 (Dal ciclo: E’ tutto appeso ad un filo: „La tela ed il fascio di legna”), s. 94
Biogram
W 1939 roku ukończył ASP w Krakowie. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej awangardy artystycznej doby powojennej, a przede wszystkim twórcą polskiego teatru awangardowego eksperymentalnego teatru podziemnego, a od 1956 teatru Cricot 2 w Krakowie. Był współzałożycielem i członkiem Grupy Plastyków Nowoczesnych w 1945 roku. W 1955 odbył podróż do Paryża, gdzie zetknął się z najnowszymi tendencjami w sztuce światowej. W jego twórczości główną formą wypowiedzi artystycznej było malarstwo abstrakcyjne, zwłaszcza typu informel, zajmował się także grafiką; aranżował happeningi, zajmował się scenografią i filmem. Prowadził działalność pedagogiczną: w 1948 i 1968 roku w ASP w Krakowie i w 1961 w akademii w Hamburgu. Laureat m.in. nagrody Fundacji im. Goethego w 1978 w Szwajcarii.
