SZASZKA DRAGOŃSKA ROSYJSKA WZ 1842

dł. całk. szaszki w pochwie 1025mm, dł. szaszki 1010 mm, dł. głowni 857 mm, szer. głowni u nasady 35 mm, gr. grzbietu u nasady 9 mm, masa szaszki 1155 g, masa szaszki w pochwie 1645 g
R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, w przekroju czworokątny.
Tylne ramię pochylone ku głowni, zakończone łezką bez otworu na temblak. Przednie, łukowato wygięte, tworzy kabłąk, połączony zamkiem zaczepowym z głowicą. Trzon rękojeści drewniany, obciągnięty czarną skórą, poprzecznie żłobiony i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Krótki kapturek z podkładką w kształcie półmigdała, zanitowany trzpieniem głowni. Na wewnętrznym krzyżu jelca nabity numerator wojskowy „1135”. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o średniej krzywiźnie, obustronnie profilowana w jedną bruzdę przygrzbietową, wypełniającą niemal całą powierzchnię płazów. Szlif bruzdy od progu do początku krótkiego, obosiecznego pióra. Sztych w linii grzbietu. Na wewnętrznym progu sygnatura
fabryki (cyrylicą): „ZLATOUST/1877”. Po bokach dwie cechy kontrolerów, wpisane w okrąg. Na zewnętrznym progu bita litera P (cyrylicą) oraz litera w okręgu. P o c h w a drewniana, obciągnięta
skórą. Okucia mosiężne. Szyjka ze zgrubieniem przy wlocie, dwie ryfki z ruchomymi koluszkami od strony siecznej oraz trzewik mocowany zapinką do płaszcza pochwy. Pierwowzorem rękojeści opisanej szaszki była szabla francuska szeregowego artylerii, wzoru 1829. Głownia została skopiowana z rosyjskiej szabli kawaleryjskiej żołnierskiej, wzoru 1827, której pierwowzorem była szabla francuska lekkiej kawalerii, wzoru AN XI.