Grzegorz KOWALSKI (ur. 1942), Moebius, 2005

gwasz, kredka, papier; 26 x 30 cm;
sygn. p. d.: KOWALSKI;
na odwrocie opisany: Grzegorz Kowalski Moebius 2005 gwasz, kredka, papier 30 x 26 cm.

Rzeźbiarz, teoretyk i krytyk sztuki, kurator wystaw. Artysta zainteresowany przekraczaniem granic tradycyjnie rozumianej rzeźby. W swej twórczości kieruje się w stronę instalacji, performansu, fotografii i wideo oraz sztuki dokumentacji. Jego postawa artystyczna ukształtowała się w rezultacie oddziaływania idei formy otwartej Oskara Hansena, u którego był asystentem i myśli teoretycznej Jerzego Jarnuszkiewicza (analizy intelektualnej procesu twórczego), u którego zrealizował dyplom. Grzegorz Kowalski jest autorem wielu wypowiedzi teoretycznych o sztuce (współautor monografii i wystawy „Powinność i bunt”), a także eksperymentalnych programów dydaktycznych (dydaktyka partnerska) realizowanych w prowadzonych przez niego pracowniach na Wydziale Rzeźby i na Wydziale Nowych Mediów. Szczególnemu utrwaleniu w leksykonie terminów sztuki współczesnej w Polsce uległo zjawisko-pojęcie „kowalni”, gdy w latach 90. ubiegłego wieku z pracowni prowadzonej przez Kowalskiego wyszło wielu autorów sztuki krytycznej. Artysta urodził się w Warszawie w 1942 roku. Studiował na Rzeźbie w latach 1959–1965. Dyplom z wyróżnieniem wykonał w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza. Był dziekanem Wydziału Rzeźby w latach 1987–1990. Profesor zwyczajny.