Jerzy Skolimowski, SKRZYDŁA, 2005

87,5 x 195,0cm - akryl, płótno Obraz reprodukowany:

– Jerzy Skolimowski. Malarstwo, publikacja wydana z okazji nadania artyście tytułu doktora Honoris Causa ASP w Łodzi, III 2015, Łódź, s. 75, il barwna.

 

Jerzy Skolimowski znany jest najbardziej jako odnoszący sukcesy reżyser filmowy, scenarzysta i producent. Od wielu lat, ważną część jego twórczości stanowi także malarstwo. Artysta bardzo ceni sobie ten fragment własnej działalności twórczej, widząc w nim możliwość spontanicznego wyrażania artystycznej wolności. Jak sam mówi: w malarstwie wszystko mi wolno.

Historię swoich związków ze sztukami plastycznymi, Skolimowski wspomina tak: Rysowałem od dzieciństwa, farb zacząłem używać jako nastolatek. Ale przełomowym momentem była spontaniczna decyzja namalowania dużego formatu. W 1997 roku powstała Agonia o wymiarach 252 x 126 centymetrów, potem przez kilka lat zamalowywałem ten sam format dykt, póki nie przerzuciłem się na płótno, zwiększając stopniowo rozmiary, aż do wielkości niemalże ekranu filmowego: 3 na 5 metrów.

Malarstwo Skolimowskiego nasycone jest intensywnymi emocjami i siłą malarskiego gestu. W prezentowanym obrazie artysta zderza intensywność czerwieni tła z bielą skrzydeł.

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Jerzy Skolimowski (ur. 1938 Łódź) - reżyser, scenarzysta, aktor, poeta, malarz. W latach 1953 - 57 studiował etnografię na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Jako poeta zadebiutował w 1957 wierszem "Moje rundy" opublikowanym w "Nowej Kulturze". Był współautorem scenariuszy do filmów „Niewinni czarodzieje” A. Wajdy (1960) i „Nóż w wodzie” R. Polańskiego (1962). W 1963 r. ukończył Wydział Reżyserii PWSTiF w Łodzi, a niedługo później zrealizował swój pierwszy film („Rysopis”,1964). W latach 1970-2006 przebywał i tworzył poza granicami kraju: we Włoszech, Francji, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Powstałe wówczas filmy cieszyły się międzynarodowym uznaniem. Należały do nich m.in. uhonorowany Nagrodą Jury na MFF w Cannes "Wrzask" (1978), czy "Latarniowiec"(1985), za którego otrzymał Specjalną Nagrodę Jury na MFF w Wenecji. Występował jako aktor w większości swoich filmów, a także innych reżyserów (m.in. „Fałszerstwie” Volkera Schlöndorffa, 1981, „Marsjanie atakują!” Tima Burtona, 1996). Między 1991 a 2008 rokiem miał przerwę w reżyserowaniu – zajął się wówczas malarstwem. Wystawiał swoje obrazy m.in. w Stanach Zjednoczonych, Grecji, Francji, Włoszech, Polsce. W 2004 roku artysta prezentował swoje prace na wystawie „Czarnowidzenie” w Wilanowie.  W 2015 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Po powrocie do świata filmu zrealizował docenione przez krytyków thrillery: "Cztery noce z Anną" (2008) oraz  "Essential Killing" (2010). Dwie najmłodsze produkcje - "11 minut" (2015) oraz "IO" (2022) były polskimi kandydatami do Oscara. W 2016 r.  otrzymał Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji.