Maria NIEWIADOMSKA (1961), Oblicze; 2018

Płyta budowlana, akryl; 88 x 65 x 15 cm
sygn., dat., opisana na spodzie podstawy: OBLICZE / MARIA /NIEWIADOMSKA/ 2018/ MN

Uprawia malarstwo, rzeźbę i sztukę użytkową. Dyplom uzyskała w 1989 r. na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie - Wydział Malarstwa w Pracowni prof. Zbigniewa Grzybowskiego; aneks z litografii. Przynależy do ZPAP Okręg Krakowski, mieszka i tworzy w Krakowie. Uczestniczka wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych m.in.: Historyczna potrzeba nudności, Teatr Mandala, Muzeum Rzemiosła w Ustroniu; Mały Format - Galeria Raven, gdzie otrzymała wyróżnienie; Krakowskie Spotkania Artystyczne 2017 Konfiguracje Malarstwo Rzeźba Rysunek, Pałac Sztuki; Galeria ZPAP Pryzmat, Kraków; BWA Olkusz. Prace artystki znajdują się w zbiorach prywatnych i państwowych.

„Konturowe rzeźby” powstały jako zamysł rysunkowego opisu formy w przestrzeni. Ograniczenie postaci do konturu można interpretować dwojako. Albo rysunek jest uproszczeniem, esencją, sprowadzeniem tematu do istoty, gdzie równoważna jest przestrzeń wokół, jako stwarzająca możliwość zaistnienia tegoż rysunku - obiektu. Jak w tradycji Zen - pustka jest formą, forma jest pustką; niekończący się dualizm. Możliwa też jest bardziej dosłowna interpretacja „konturowych postaci” jako pustych, pozbawionych wnętrza, ale takie postawienie diagnozy nie jest moim zamiarem. Jeżeli już, to skłoniłabym się do zadania takiego pytania, ale nie jako tezy.


Maria Niewiadomska