Xawery DUNIKOWSKI (1875-1948), Ignacy (Ignaz) Friedman (1882-1948) - pianista i kompozytor

brąz, odlew patynowany, marmur; wys. 27,8 cm, szer. 14,9 cm, głęb. 10 cm.
Polska, lata 20.-30. XX w.
Figura stojącego w rozkroku mężczyzny w dwurzędowym płaszczu i pelerynie z kapturem luźno narzuconej na plecy. Goła głowa o bujnych włosach; w prawej ręce kapelusz, w lewej laska. Z tyłu na podstawie napis: „X. DUNIKOWSKI”. Cokolik prostopadłościenny, z zielonkawego marmuru.

Ignacy (Ignaz) Friedman (14.02.1882-26.01.1948) pianista i kompozytor, urodzony w Podgórzu (obecnie dzielnica Krakowa), zmarły w Sydney. Syn skrzypka i klarnecisty orkiestry teatralnej, który początkowo sam uczył go gry. Następnie chłopiec kształcił się pod kierunkiem profesor Flory Grzywińskiej. Kolejnym etapem były studia w Wiedniu, które rozpoczął w 1900 roku pod kierunkiem Hugo Riemana, Teodora Leszetyckiego i Guida Adlera. W 1904 roku Friedman wystąpił z pierwszym poważnym koncertem publicznym i zyskał od razu rozgłos. W trakcie ponad 40-letniej działalności estradowej pianista grał we wszystkich niemal krajach europejskich, obu Amerykach, Azji, Afryce, Islandii, Nowej Zelandii i Australii. Najbardziej cenił sobie udział w festiwalu zorganizowanym w Wiedniu (1927) z okazji setnej rocznicy śmierci Beethovena. Wystąpił wówczas z Koncertem G-dur Beethovena i był jedynym pianistą biorącym udział w wydarzeniu.